Page 13 - ท้องถิ่นอินเตอร์
P. 13
011
ิ
แก่นแท้ของแบรนด้ง
�
�
ทาไมแบรนด์ถึงเป็นเร่องสาคัญ ?
ื
ี
ในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีกฎข้อใดทระบุว่า “แบรนด์” ถูกออกแบบมา
่
่
ื
ั
ี
่
เพอใช้กับองค์กรหรือธุรกิจทเงินถึงเท่าน้น ในทางตรงกันข้าม ผมกลับ
ี
่
ิ
�
ู
คิดว่าแบรนด์คือส่งทรายล้อมอย่รอบตัวเราในทุกๆ วัน ไม่ว่าการทามา
ี
่
ั
ค้าขายน้นจะใช้เงินลงทุนเล็กน้อยแค่ไหน เพราะท้ายทสุดแล้ว “ลูกค้า”
ู
่
หรือ “นักท่องเทยว” ทเข้ามายังชุมชนต่างหาก ทเป็นผ้กาหนดภาพของ
่
ี
�
ี
่
ี
ึ
แบรนด์แบรนด์หน่งข้นมาอย่างแท้จริง ซ่งมันจะเกิดข้นภายหลังจาก
ึ
ึ
ึ
ี
ี
ื
ทเขาได้สัมผัสกับประสบการณ์การท่องเทยว จากการซอสินค้า การกินดม
่
่
ื
้
่
ู
ู
ั
้
ิ
ี
หรือแม้กระท่งการพดคุยกับผ้คนในชุมชน ส่งเหล่านจะหลอมรวม
ภาพจาทนักท่องเทยวมีต่อชุมชนหน่งๆ และน่นก็คือภาพของแบรนด ์
ึ
่
�
ี
่
ั
ี
่
ึ
ทได้เกิดข้นเองแล้วโดยอัตโนมัต ิ
ี
-
ภาพจา
�
ี
ทนักท่องเทยวมีต่อชุมชน
่
ี
่
คือภาพของแบรนด ์
ทเกิดข้นแล้วโดยอัตโนมัต ิ
่
ี
ึ
-
ื
ี
ยกตัวอย่างเช่น เวลาเราเดินไปตลาด เราจะเลือกซ้อผักสดจากร้านท่ด ู
สะอาด ผักมีคุณภาพ จัดวางเป็นระเบียบ ราคาเป็นมิตร รวมไปถึงการพูดคุย
ี
ี
กับแม่ค้าพ่อขายท่มีรอยย้ม รายละเอียดเหล่าน้กาลังทาหน้าท่สร้าง
�
ี
�
ิ
ั
ั
ิ
ภาพลกษณ์ด้านบวกให้กบร้านขายผกนโดยอตโนมต ผลทตามมากคอ
ี
็
ื
่
ั
ั
ั
้
ี
้
นอกจากเราจะเห็นลูกค้าเก่าท่กลับมาซ้อซาอย่างสมาเสมอ ยังมีลูกค้า
ี
�
�
ื
่
�
ื
รายใหม่ท่แวะเวียนมาตามคาแนะนาของเพ่อนๆ ด้วย น่แหละคือ
ี
�
ี
ิ
ี
“แบรนด้ง” ท่เหล่าลูกค้าได้สร้างให้กับร้านขายผักแห่งน้ โดยท่พ่อค้า
ี
ี
ื
แม่ขายอาจไม่เคยมีความคิดเร่องการสร้างแบรนด์มาก่อนด้วยซาไป
�
้
