Page 17 - ท้องถิ่นอินเตอร์
P. 17
015
• Korakot •
กรกต อารมย์ดี เกิดในครอบครัว
ชาวประมงท่มีอาชีพขายปลาหมึก
ี
ึ
ซ่งในฤดูมรสุมของทุกปีจะเป็นช่วงท ่ ี
ไม่มีการออกเรือหาปลา ในยามว่างน ้ ี
ี
ชาวประมงบ้านแหลมจึงน�าวิธีการผูกอวนมัดท่ตากปลาจากวัสด ุ
�
ธรรมชาติมา “ทาว่าว” แข่งขันกัน เป็นเสมือนกีฬาประเพณีเล็กๆ
ท่เกิดข้นในชุมชนมายาวนาน องค์ความรู้การทาว่าวน้ได้รับการถ่ายทอด
ี
ี
ึ
�
ี
จากรุ่นสู่รุ่น เช่นเดียวกับกรกตท่ได้ “อาก๋ง” เป็นผู้ถ่ายทอดวิชาให้
ื
ื
ี
�
ต่อมาเขาเองได้ศึกษาเร่องพ้นฐานการทาว่าวน้จากหนังสืออีกหลายเล่ม
ตั้งแต่การเลือกไม้ไผ่ การเหลาให้ได้รูป การดัด การผูก การมัดขึ้นรูป
การติดกระดาษ ฯลฯ โดยมีอาก๋งเป็นท่ปรึกษาอยู่ข้างกาย
ี
้
ึ
ิ
่
ี
ั
่
ึ
จดพลกผันเกดขนในวนหนงทอาจารย์วิชาศลปะของกรกตท้าทาย
ิ
ุ
ิ
�
ให้เขานา “ศิลปะพ้นบ้าน” มาต่อยอดเป็นงาน “ศิลปะร่วมสมัย”
ื
ึ
ิ
ี
�
ั
ซ่งในยุคน้นไม้ไผ่ยังเป็นวัสดุท่ไม่ค่อยมีใครนามาใช้ กรกตจึงเร่มต้น
นาทักษะการทาว่าวมาสร้างสรรค์ผลงาน จากโครงงานศิลปะ
�
�
�
ิ
ท่ทาส่งอาจารย์ก็ค่อยๆ พัฒนาสู่การสร้างช้นงานให้มีประโยชน์
ี
ิ
ใช้สอย เร่มจากช้นงานเล็กๆ เช่น ถาดใส่ของ แจกัน โคมไฟ ฯลฯ
ิ
ี
สู่งานออกแบบเฟอร์นิเจอร์ช้นใหญ่พวกโต๊ะ เก้าอ้ จนปัจจุบันได้
ิ
ี
ต่อยอดมาสู่การสร้างงานระดับสถาปัตยกรรมท่เป็นพระเอก
ในโรงแรมและคาเฟ่หลายแห่ง
